Epilogue - Naschrift

First of all, thank you all very much for your comments. I hope you enjoyed the handfasting report as much as I enjoyed making it.

Allereerst hartelijk dank voor jullie reacties. Ik hoop dat jullie net zo genoten hebben van het verslag als ik had om het te maken.

I have been rolling on the floor laughing a lot these past few days.

Ik heb de laatste dagen vaak over de grond gerold van het lachen.

I was under time pressure because of the weather predictions. As it goes, the sun came out yesterday and today instead of before. Weather predictions... what can I say!

Ik was wat onder tijdsdruk vanwege de weersvoorspellingen. Zoals het gaat kwam de zon pas gisteren en vandaag tevoorschijn in plaats van eerder. Weersvoorspelling...wat kan ik zeggen!

I have been searching for inspiration and images on line, making cake, boots and tin cans.
Many tutorials led me to believe that using silicone bathroom caulking would be easy and I would make lovely little florets of whipped cream. I did not. Turns out the stuff is really hard to squeeze out of a small tube. That's why I ended up sticking beads on the cake to hide the funky little blobs.

Ik ben op zoek gegaan naar inspiratie en plaatjes op het internet, ik heb een cake gemaakt, laarzen en blikjes. Veel tutorials deden mij geloven dat ik met een tube siliconenkit makkelijk toefjes slagroom kon maken. Niets bleek minder waar. Dat spul is onwijs moeilijk om uit de tube te knijpen. Daarom heb ik maar kraaltjes op de cake geplakt om de rare plukjes kit te verbergen.

To make the tin cans, I used my paper-bead technique: roll up paper on a toothpick. I sealed with a cut out circle from my normal office punch and spray painted it.

Voor de blikjes heb ik dezelfde techniek gebruikt als voor papieren kralen, het oprollen van papier rond een cocktailprikker. Daarna een rondje uit een gewone perforator erop geplakt en zilver gespoten.

I still owe you the tutorial I used for making Art's boots, so here it is.

Jullie hadden nog een tutorial voor de laarzen tegoed dus hier is hij.

For the I Phone and I Pad, I just googled dimensions to scale down and images. There are plenty to be found.

Voor de telefoon en de tablet heb ik afmetingen en plaatjes gevonden op internet en die op schaal geprint.

But most of all, I had a lot of fun trying to get pictures of the whole party. We all know that it sometimes requires odd positions at odd angles and having the party outside in my garden meant crouching on hand and knees or even lying flat on my belly to get the shot. Anyway, my behind was pointed up a lot!
As I live in a row of houses, we overlook each other's gardens when looking from the bedroom windows on the first floor. As luck would have it, my neighbour decided it was a good day to clean her windows. :-)

Maar ik heb vooral heel veel plezier gehad om de foto's van het feestje te maken. We weten allemaal dat we soms in vreemde houdingen en hoeken staan en omdat het hele gebeuren op het gras plaatsvond, moest ik op handen en knieën of op mijn buik om het juiste plaatje te schieten. In ieder geval was mijn achterwerk veelal naar boven gekeerd.
Omdat ik in een rijtje woon, kunnen de buren in de tuin kijken vanuit hun slaapkamerraam op de eerste verdieping. Mijn buurvrouw besloot dat het een goede dag was om haar ramen te wassen :-)

I am so happy I cannot take a picture of myself lying on the grass but can only imagine what she must have thought :-)

Ik ben zo blij dat ik geen foto van mezelf kon nemen liggend op het gras maar kan alleen maar gissen wat zij moet hebben gedacht :-)

 

This is my set-up: a big rubbery outdoor table cloth on the grass for me to lie down on.

Zo zag het eruit: een rubberen buiten tafelkleed op het gras om op te liggen.

My inner child came out to play, grass stains and all and my inner adult (if I can find her) must now clear the mess.

Mijn innerlijk kind kwam buitenspelen, grasvlekken en al en mijn innerlijke volwassene (als ik die kan vinden) mag nu de rommel opruimen.

I leave you with this:

Ik sluit af met dit: