Something else - Iets anders

On a bigger scale, I had some willow and feathers the farmer (I get my organic vegetables there)  kept for me and I decided to make them into dream catchers. I used the four elements as inspiration. You can see them here.


Ik had wat wilgentakken en veren van de boer gekregen waar ik mijn biologische groenten haal. Hij bewaart ze voor mij en ik besloot er dromenvangers van te maken. Ik heb me laten inspireren door de vier elementen en ze zijn hier te zien.

A friend came over with a bag full of felting wool and leather scraps. Since I'm still on the topic of chairs for Art and Angélique, I might consider trying to make a leather chair for Art. Plenty of tutorials to be found on the internet but they all seem rather complicated. Still trying to get my head around that.

Een vriendin kwam langs met zakken vol wol om te vilten en restjes leer. Omdat ik nog steeds bezig ben met het stoelen tekort, bedacht ik me dat ik wel een leren stoel voor Art kon maken. Er zijn volop tutorials op internet te vinden maar ik vind ze nogal ingewikkeld. Dus daar moet ik nog eens goed over nadenken.

As for miniature work, I found myself weaving around a rubber ball. I have no idea what this will be :-) A chair maybe?

Wat miniaturen betreft, was ik opeens bezig met weven op een rubberen bal. Geen idee wat het zal worden. Een stoel misschien?

And I knitted a blanket.The trouble is, that those knitting needles are so thin, that if you hold them and sneeze at the same time, they are bent a 1000 ways. So even a tiny little throw becomes somewhat of a challenge. I still have to get the blanket in shape.

Ik heb ook een deken gebreid. Het nadeel van die hele dunne breinaalden is dat als je ze vasthoudt en niest, ze in 1000 bochten zijn gebogen. Een kleine deken wordt op die manier nog een hele toer. Ik moet de deken nog wel even opspannen.

My friend also brought a crochet hook so small, I can't see the hook with the naked eye. Will I ever be able to use it? We will see....

Mijn vriendin bracht ook een haaknaald mee waarvan de haak zo klein is dat hij niet te zien is met het blote oog. Zou ik daar ooit iets mee kunnen maken? We zullen zien....

This and that - Ditjes en datjes

Not much finished in the miniature world. Real life got in the way.
I am still working on Angélique's dress. We are both sneaking around making sure Art doesn't see it, that's why the photo is on the dark side
Here's a first fitting:

Niet veel gedaan in de miniaturen wereld. Het echte leven kwam er tussendoor.
Ik ben nog steeds bezig met Angélique's jurk. We doen het erg stiekem zodat Art er niet achterkomt. daarom is de foto ook wat aan de donkere kant. Dit is de eerste keer dat ze hem past.

I have also managed to track down the painting of my great grandfather in his gypsy costume. The painting used to hang in my grandmother's house but it is unclear which opera it came from. 
This is either from an opera where he was a gypsy baron in The Gypsy Baron by Johan Sttauss II

Or he is the lover in Zigeunerliebe (gypsy love) bij Franz Lehar. I have found a clip of what that sounds like on a typical Dutch street organ. :-)

Het is me ook gelukt om het schilderij te achterhalen van mijn overgrootvader in zijn zigeunerkostuum. Dit schilderij hing vroeger bij mijn oma in huis maar het is niet duidelijk uit welke opera dit komt. Het is ofwel van de Zigeunerbaron van Johan Strauss II of hij was de minnaar in Zigeunerliefde van Franz Lehar. De clip is hoe het klinkt op een typisch Nederlands straatorgel. :-)

When I chose gypsies to inhabit the house, I had no idea of this at all. But this proves that when working on an ancestor's home, some things just come your way ....

Toen ik zigeuners koos om mijn huis te bewonen, had ik hiervan geen idee. Zo blijkt maar weer dat als je aan een voorouderhuis werkt, sommige dingen gewoon jouw kant op komen....

I am also working on a secret project so posting it on a public blog won't do. So please bear with me, all will be revealed in good time...

Ik ben ook bezig met een geheim project dus dit plaatsen op een publiek blog zal niet gaan. Heb geduld, alles zal onthuld worden als de tijd daar is...

Preparations - Voorbereidingen

At 5 a.m. this morning, the sound of the cat about to regurgitate a hairball, reached deep into my sleep and I woke up immediately. I managed to avert the disaster and the cat went back to sleep happy. I however, was wide awake and decided I needed some coffee.
So very quietly I went downstairs, not wanting to wake Art and Angélique.
It was raining outside and 5 am on a Sunday. I was not very happy!

Om 5 uur vanmorgen bereikte het geluid van een kokhalzende kat mij in mijn slaap en ik was meteen wakker. De haarbal situatie werd opgelost en de kat ging gelukzalig verder met slapen. Ik daarentegen was klaarwakker en had koffie nodig.
Dus heel zachtjes liep ik naar beneden om Art en Angélique niet wakker te maken.
Het regende en het was 5 uur 's ochtends op een zondag. Ik was niet blij!

An hour later, the cat got up too and went outside. The rain had stopped but it still looked dark and gloomy.
On my way to the coffee machine, I suddenly spotted the breakfast table and our one and only chair outside the house with what looked like the left overs from breakfast.

Een uur later kwam de kat ook naar beneden en ging naar buiten. Het regende niet meer maar het zag er nog steeds druilerig uit. Op weg naar het koffiezetapparaat zag ik opeens de tafel en de enige stoel buiten voor het huis staan met de restjes van een ontbijt.

I looked around but saw no-one. I tiptoed to the bedroom window and looked through the window, careful not to make any noise. I mean, imagine waking up with this giant eyeball looking at you through the window!
I could see Angélique fast asleep but no sign of Art. I don't even know where exactly he slept. I figured they would sort that out together. I didn't even have "the" talk. Should I have?

Ik keek om me heen maar zag niemand. Op mijn tenen sloop ik naar het slaapkamerraam. En zonder geluid te maken keek ik door het raam naar binnen. Stel je toch voor dat je wakker wordt met een reuze oog voor je raam!
Ik kon Angélique zien slapen maar van Art was geen enkel spoor. Ik wist sowieso niet waar Art had geslapen en had het aan hen overgelaten om dat op te lossen. Ik heb ook niet gesproken over de bloempjes en de bijtjes. Had ik dat wel moeten doen?

In the meantime the cat was coming back in and going out again, and back in, and out.... If you are owned by a cat, you'll know cats can't stand closed doors. So I left the back door open. A hesitant ray of sunshine was breaking through the clouds and it looked like the day would be a good one after all.
With a fresh cup of coffee, I walked outside and bumped into Art. Well, my big toe did :-)

Intussen kwam de kat weer naar binnen en ging weer naar buiten en weer naar binnen enz... Wie ooit door een kat is aangenomen weet dat katten een hekel hebben aan dichte deuren dus liet ik de achterdeur maar open.  Een aarzelend zonnetje prikte door de wolken en het leek erop dat het toch een mooie dag zou worden. Met een vers kopje koffie liep ik de tuin in en botste tegen Art. Nou ja, mijn grote teen botste tegen hem aan :-)

"What are you doing up so early?" I asked.
"I'm checking out the best place to have our hand fasting ceremony" he replied.

"Wat doe jij zo vroeg op?" vroeg ik.
"Ik zoek het beste plekje uit voor onze handfasting ceremonie" antwoordde hij.

"You know" I said "I don't mind organizing it all, but there are no guests to attend your ceremony".

"Weet je" zei ik "ik vind het niet erg om te organiseren maar er zijn helemaal geen gasten die aanwezig kunnen zijn"

He looked at me, put his hand on his forehead and shook his head. Then, he shrugged, raised his arms and said "Really? We have a house full of ancestors, a garden full of fairies, a hedgehog, butterflies and dragonflies and more cats than we care for, and you have no guests? You know, not so long ago, we Gypsies did not travel with caravans. Instead we'd sleep outside in makeshift tents and trust mother nature to provide us with a safe shelter, food to harvest and water to drink. All Angélique and I want is to be joined together with all of nature's creatures as our witnesses. And you of course. We need photos after all '.
"Ow, thanks. I think" I replied and realised that even my own fantasy had not gone this far.
I felt a bit silly and trotted back inside, leaving Art at the fairy cottage where he was kindly invited in.

Hij keek me aan, met zijn hand op zijn voorhoofd en schudde zijn hoofd. Toen haalde hij zijn schouders op en hief zijn armen op en zei "Dat meen je niet? We hebben een huis vol voorouders, een tuin vol elfjes, libellen, vlinders, een egel en meer katten in de tuin dan we aankunnen en jij hebt geen gasten voor ons? Weet je, nog niet zo lang geleden, reisden wij zigeuners niet met caravans maar sliepen we in simpele tentjes. Wij vertrouwden op moeder natuur om ons van een veilige slaapplaats te voorzien, eten dat we konden oogsten en water om te drinken. Het enige dat Angélique en ik willen is met elkaar verbonden worden met als getuigen alle schepsels van de natuur. En jij natuurlijk. We willen immers ook foto's hebben."
"Oh, bedankt. Denk ik " antwoordde ik en realiseerde me dat zelfs mijn eigen fantasie nog niet zover had doorgedacht.
Een beetje sip trippelde ik weer naar binnen terwijl Art door de elfjes uitgenodigd werd om bij hen naar binnen te gaan.

Once inside I saw the façade of the house wide open and no sign of Angélique. I suppose if you can't open the windows and still want to air the room, you just open the façade. Life in miniature does have its advantages.
I heard some noise coming from the attic and that's where I found Angélique rummaging in an old chest filled with fabric and lace.

Binnen zag ik de voorgevel van het huis wijd openstaan en geen teken van Angélique. Ik neem aan dat als je de ramen niet kunt openen en toch de kamer wilt luchten, je net zo goed de voorgevel kunt openzwaaien. Het leven in miniatuur heeft soms zo zijn voordelen.
Ik hoorde wat geluid van de zolder komen en daar vond ik Angélique aan het rommelen en graaien in een oude kist vol stofjes en kant.

We went through it together for a while and Angélique assures me there's plenty to choose from to make her a dress. She wants something fitted, a mermaid maybe. It's a good thing I watch "Say Yes to the Dress"! We agreed the attic would be the perfect place to make and keep the dress so Art wouldn't see it. Although we have to keep an eye on him. He goes walkabout a lot.
When I came down from the attic, I found him sitting at the table outside the house again. This time studying some plans of the house. What's he up to now?

We hebben een tijdje samen door de kist gekeken en Angélique weet zeker dat er genoeg mooie stoffen zijn voor een mooie jurk voor haar. Ze wil iets straks en wijd uitlopend. Gelukkig kijk ik nog wel eens naar "Say yes to the Dress" en weet ik wat ze bedoelt. We zijn het er samen over eens dat de zolder de veiligste plaats is om de jurk te maken en te bewaren zodat Art hem niet ziet. We moeten wel een oogje op hem houden want hij gaat duidelijk nogal eens aan de wandel.
Toen ik van de zolder naar beneden kwam, trof ik hem weer aan de tafel voor het huis. Deze keer met de bouwtekeningen van het huis. Wat is hij nu weer van plan?

To be continued - Wordt vervolgd.

It's love at first sight - Liefde op het eerste gezicht

These last few days, I've had to deal with a very nervous Angélique. She was running around, cleaning the windows for the third time, straightening her hair over and over again and I even caught her trying on false eyelashes and putting on lipstick. Everything to get the house and her self presentable for her Irish boyfriend.

De laatste paar dagen heb ik te maken gehad met een heel zenuwachtige Angélique. Ze rende maar rond, lapte voor de derde keer de ramen, kamde haar haren steeds opnieuw en ik heb haar zelfs betrapt terwijl ze valse wimpers probeerde en lippenstift opdeed. Alles om het huis en zichzelf netjes te maken voor haar Ierse vriendje.

As soon as she arrived at my house, she wanted a boyfriend. Now I understand, she wasn't just lonely, she's also very practical. See, she's appointed herself janitor of the Ancestor's house and found it to be quite a big job for one person. The Ancestors come and go as they see fit, following the seasons and depending on whatever help myself or other people need. So she never knows when they will be staying, how long and how many of them will be around.

Zodra ze bij mij was aangekomen wilde ze een vriendje. Nu begrijp ik dat ze niet alleen eenzaam was maar ook heel praktisch. Ze heeft zichzelf namelijk benoemd tot beheerder van het Voorouder huis en dat bleek toch wel veel werk te zijn voor één persoon. De Voorouders komen en gaan zoals ze willen, ze volgen de seizoenen of gaan daar waar hun hulp is gevraagd, dus ze weet nooit wanneer ze komen, hoe lang ze blijven en met hoeveel ze komen.

So she called the UK-based agency that found her her job here and asked if they knew of a good dating agency. And what do you know: they provide that service too! What are the odds?
So she had me take a picture of her and sent it along with a list of characteristics she wanted from Mr. Right.

Dus belde ze het Engelse bureau dat haar deze baan had bezorgd en vroeg of ze misschien ook een goed dating bureau kenden. En wat blijkt, die dienst leveren zij ook al. Wie had dat gedacht!
Dus moest ik een foto van haar maken die ze opstuurde met een lijst eigenschappen die de ware moest hebben.

Quantum physicists will tell you that waves are sometimes particles and particles are matter, Angélique sees it this way: thoughts become matter. And she was right! The dating agency came with the perfect match for Angélique's (long) list of demands. An Irish traveller who was quite attracted by her picture.

Kwantum fysici zullen zeggen dat golven soms deeltjes zijn, en deeltjes zijn materie maar Angélique ziet het zo: gedachten worden waar. En ze had gelijk! Het dating bureau vond de perfecte match voor Angélique's lange lijst aan eisen. Een Ierse traveller die zeer onder de indruk was van haar mooie foto.

A work permit was arranged, bags were packed and a plane ticket purchased.

Een werkvergunning werd geregeld, koffers ingepakt en een vliegticket geboekt.

And so we found ourselves at Schiphol airport, waiting for the young suitor to arrive....

En zo stonden we dus op Schiphol te wachten op de aankomst van de jonge minnaar






And sure enough... there he was! 
I have to say, it must be a very good agency because they obviously gave him some pointers on how to conquer a woman's heart. He came with a bouquet of flowers and a lovely card. Magpies Miniatures added so many personal touches and unexpected little suprises!

En ja hoor, daar was hij! Ik moet zeggen dat het wel een heel goed bureau moet zijn want ze hadden hem duidelijk wat tips gegeven om een vrouwenhart te veroveren. Hij kwam met een mooie bos bloemen en een lief kaartje. Magpies Miniatures heeft zoveel persoonlijke en onverwachte verrassingen toegevoegd!

You know how when you are walking on a synthetic carpet and you touch a doorknob or shake someone's hand, you get a little jolt of electricity, a little spark? Well that's what happened between these two. And although there are both size 1:12, the sparks sure were not! They lit up my living room!

Ken je dat, als je op een synthetisch tapijt loopt en de deurklink aanraakt of iemand een hand schudt, dat je elektrisch geladen bent en dat er vonkjes vanaf springen? Nou zo was het tussen die twee ook. En ook al zijn ze klein, de vonken waren dat zeker niet. De hele kamer werd verlicht.

We finally found out his name: Art (in Ireland a separate name from Arthur it comes from an ancient word for "a bear," used in the sense of "outstanding warrior" or "champion." A pagan High King of Ireland, Art’s rule was so honest that two angels hovered over him in battle.)

We kwamen eindelijk achter zijn naam: Art  ( in Ierland een aparte naam van Arthur die komt van een oud woord voor 'een beer,' gebruikt in de betekenis van 'buitengewoon krijger' of 'kampioen.' Een heidense Hoge Koning van Ierland. Art regeerde zo eerlijk dat er twee engelen boven hem zweefden  in de strijd.)

That sounds like a good steady partner for passionate Angélique. Besides, Art and Angélique has a nice ring to it.

Het klinkt wel als een betrouwbare partner voor vurige Angélique en daarbij klinkt het ook leuk:": Art en Angélique.

So Art got down to his knees and kissed Angélique's hand while offering her the flowers. That was so sweet! 

Art zakte op één knie en kuste haar hand terwijl hij haar de bloemen aanbood. Het was zo schattig!

 

She looked all shy and so in love!                  Ze kijkt helemaal verlegen en verliefd!

Art also brought her a sweet little bunny that loves to offer a good "paw" shake and a present for the Ancestors: a bottle of Jack Daniels, a pipe and ashtray and some matches. All in a pretty gift box.

Art nam ook een heel schattig konijntje mee dat graag zijn pootje laat schudden en een cadeau voor de voorouders: een fles Jack Daniels, een pijp, asbak en lucifers in een mooie cadeauverpakking.

The love birds are now taking a stroll in the garden and getting to know each other but I wouldn't be surprised if we were to hear wedding bells soon....

De tortelduifjes wandelen nu in de tuin en leren elkaar beter kennen maar het zou me niet verbazen als er binnenkort getrouwd wordt.....

Panic in the house!!!! - Paniek in het huis!!!!

Angélique is in a panic today! She's running around like a headless chicken! Her lover is on his way.
When she first got here, she made it clear that she wanted a boyfriend and this is what she ordered:

Angélique is in alle staten vandaag. Ze rent rond als een kip zonder kop. Haar vriendje is onderweg! Toen ze hier aankwam,  maakte ze meteen duidelijk dat ze een vriendje wilde en hij moest er zo uitzien:

D'Artagnan

Effectively a younger version of Geoffrey de Peyrac. Cheeky girl!

Nicci from Magpies Miniatures, heard her plea and starting searching the globe for a suitable mate. And she found him! In Ireland she saw this handsome fella riding by....

Eigenlijk een jongere versie van Geoffrey de Peyrac, ondeugende meid!

Nicci van Magpies Miniatures hoorde haar verzoek en ging meteen op zoek naar een passend maatje. En ze vond hem. In Ierland zag ze deze knappe vent voorbij rijden...

Isn't the resemblance uncanny? When Angélique saw his picture on Facebook she fainted! Because I had no smelling salts (who has that in this day and age?) she stayed out cold for over an hour (aaah, the quiet...). I refrained from throwing a bucket of water on her * evil grin* and let her come by in her own time.

Is de gelijkenis niet treffend? Toen Angélique zijn foto op Facebook zag viel ze meteen flauw. Aangezien ik geen reukzout had (wie heeft dat nog tegenwoordig)  bleef ze wel een uur buiten kennis (aaah... de rust). Ik kon me inhouden en heb geen emmer water over haar heen gegooid *grijns*  en heb haar zelf laten bijkomen.

Magpies Miniatures being a small family owned business, are able to really connect with their customers. Their selection grows every day and I can recommend a visit to their shop!

When I told Nicci that Angélique had literally "fallen" in love, she ran after Mr. Right and told him his destiny was waiting for him in The Netherlands.  So as we speak, he is checking in to fly over.

Magpie Miniatures is klein familiebedrijf en zij kunnen nog echt een relatie opbouwen met hun klanten. Hun aanbod groeit met de dag en ik kan een bezoek aan hun winkel zeker aanraden. Toen Ik Nicci vertelde dat  Angélique op slag verliefd was geworden, is ze achter "De Ware" aangerend en heeft hem verteld dat zijn lotsbestemming hem opwacht in Nederland. Op dit moment is hij aan het inchecken voor zijn vlucht!

So today, fully recovered, Angélique went on to clean the house. She ran upstairs to the attic to beg Barbie to lend her her vacuum cleaner. Barbie graciously did. While rummaging through the boxes, Angélique also found other useful things albeit a tad too big. But a water cooker is essential for a good cup of tea and though it is too big, she can still lift it. It will do, until the right size comes along. She also found napkins, candles sticks and other bits and bobs.

Weer helemaal bijgekomen en hersteld ging Angélique het huis schoonmaken. Ze rende naar de zolder om Barbie te smeken om haar stofzuiger te lenen. Barbie vond het goed. Terwijl ze boven door de dozen rommelde vond ze ook nog andere prullen die ze kan gebruiken. Sommige een beetje te groot maar een waterkoker is onmisbaar om een lekkere kop thee te kunnen zetten en hoewel niet haar maat kan ze hem wel tillen. Tot de juiste spullen in de juiste maat er zijn zal ze hiermee uit de voeten kunnen. Ze vond ook nog servetten, kaarsen standaards en andere prullaria.

 

After she cleaned the house, she jumped on her bike to go grocery shopping. 

Na het stofzuigen, stoffen en dweilen sprong ze op haar fiets om boodschappen te doen.

We don't know his name yet, but Nicci kindly send us a link with possible names. He is an Irish Traveller so Geoffrey would not suit him at all. We'll see when he gets here which name he chooses.

We weten nog niet hoe hij heet maar Nicci was zo vriendelijk om een link te sturen met mogelijke namen. Hij is een Ierse Traveller dus Geoffrey zou hem totaal niet passen. We zien wel welke naam hij kiest als hij aankomt.

Angélique is calling me. I think she wants me to make a few things. She only has one chair so I guess I'd better get started.

Angélique roept me. Ik denk dat ze wil dat ik een paar dingen voor haar maak. Ze heeft nog steeds slechts één stoel dus ik denk dat ik maar ga beginnen.

To be continued!        Wordt vervolgd!

 

IKEA - HUSET

Well, there it is, the Ikea set of some iconic pieces of furniture. Although it would fit my old Barbie dolls a lot better Angélique insisted on trying them out.
I told her they would not look good in the house. Can you imagine an ancestor smoking his pipe in a pink sofa? No, me neither.
But Angélique was rather pleased with it. "You know"she said "you don't know what size the ancestors are, so I think this will look great in the guest cottage". "What guest cottage?"I asked somewhat alarmed. She just smiled at me sweetly and gracefully laid herself down on the sofa.
I'm telling you, she will kick me out of my own house with all these fancy projects of hers!

Nou daar is hij dan, de Ikea set met de bekende meubels. Hoewel hij veel beter zou passen bij mijn oude Barbie's, wilde Angélique ze toch uitproberen.
Ik zei haar dat ze niet zouden passen bij het huis. Kun je je een voorouder voorstellen die rustig zijn pijp rookt op een roze bank? Nee, ik ook niet.
Maar Angélique was wel tevreden. "Weet je" , zei ze "je weet niet hoe groot of klein de voorouders zijn dus deze meubels zullen prima staan in het gasthuis". "Welk gasthuis?" vroeg ik verschrikt.
Angélique zei niets maar glimlachte liefjes en vleide zich neer op de roze bank.
Ik zeg het, als ze zo doorgaat, dan werkt ze mij met al haar ideeën zo mijn eigen huis uit!

On the hottest day of the year - Deze warmste dag van het jaar

Look what arrived in the mail today!! Kijk eens wat de postbode vandaag heeft bezorgd!

 

Nunu's house, the book! In Japanese so that is a little bit of a challenge. However, I live close to a university town so if I really need help, I'm sure there are some exchange students to be found.

This is miniature taken to an Art. And the book has pictorials so we can all make this (well, dream of it anyway).

Nunu's house, het boek. In het Japans dus het is een beetje een uitdaging maar ik woon in de buurt van een studentenstad dus er zal vast wel een Japanse student rondlopen die kan vertalen. Dit is echt kunst! En het boek heeft duidelijk foto's zodat we dit ook allemaal zelf kunnen maken (in onze dromen in ieder geval).

The above picture is my own, the ones below are taken form Amazon/yesasia.com
De foto hierboven is van mezelf, de foto's hieronder komen van Amazon/yesasia.com

Links:
website
Blog
Facebook